Podaj mi swą pomocną dłoń

Podaj mi swą pomocną dłoń,
Bo czuję że dla świata ginę.
Wciąga mnie ta cuchnąca toń,
A bez pomocy nie wypłynę.

Tak pragnę poczuć twoją siłę,
Ona mnie wreszcie uratuje.
Jakże ja głupio sobie żyłem,
A teraz ból okropny czuję

Podaj mi rękę jeszcze raz,
Docenić zechciej prośbę drania.
Trwałem dotychczas jak ten głaz,
Co samowolę chce osłaniać.

Tak pragnę poczuć twoją siłę,
Ona mnie wreszcie uratuje.
Jakże ja głupio sobie żyłem,
A teraz ból okropny czuję.

Szkoda, że nigdy nie ufałem,
Szkoda, że za nic brałem słowa.
Teraz prawdziwy sens poznałem,
Że mnie potrafisz uratować.

Tak pragnę poczuć twoją siłę,
Ona mnie wreszcie uratuje.
Jakże ja głupio sobie żyłem,
A teraz ból okropny czuję

autor

Grand

Napisany: 2014-04-21 Dodano: 2014-04-22 09:08:00

Ten wiersz przeczytano 726 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie