Podaję ci siebie, jak obraz
Podaję Tobie obraz pełen upojenia – wieczór
wspomnień
Wesoła pełna zachwytowi, znad wody szelest
słów łowisz
Rozpalę ognisko na środku lustra gdzie
wybuchnie płomień
Ożyjesz nocą – młodzieńcza w tańcu pełna
oszołomień
Oddaję się w ciszy temu spektaklowi, ty w
tańcu błyszczysz
Miłości we mnie, miłości po kres, wieczór
miłosnej ciszy
Bolesław mimo lutego- juz wiosenny
autor
slonzok
Dodano: 2016-02-11 05:27:59
Ten wiersz przeczytano 618 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bolesławie zmysłowo i wiosennie pomimo zimy
pozdrawiam
Ładnie Bolesławie:-)
Mój nos też już czuje wiosnę:-)
Pozdrawiam
Mówią, że jak się wspomina stare dzieje, to już
starość! myślę, że u Pana jeszcze nie ten czas! a
może? Pozdrowienia:)