Podążając nocnym szlakiem

Spacerując brzegiem niewielkiego strumienia,
wsłuchiwałam się w nocną ciszę,
wyczuwając delikatne powietrza drgnienia,
podziwiałam księżycową poświatę.

Świerszcze rozpoczęły swą muzyczną krucjatę,
nie dając sobie chwili wytchnienia,
wpatrywałam się w ugwieżdżoną nieba szatę,
otulona błogą chwilą milczenia.

Nocny duszek dotknął mego ramienia,
miękkim jak puch kwiatem,
zamknęłam powieki ze znużenia,
ruszyłam sennym szlakiem.

autor

puszek559

Napisany: 2009-08-29 Dodano: 2009-08-30 20:42:28

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie