Podmuch jesieni

Liść do liścia przytulony,
żywot widzi w czarnych barwach.
Przestraszony każdy z nich,
choć kobierzec cieszy oczy,
nie każdy do niego wskoczy.

Woń z tych liści nie nastraja radością.
Chociaż kolorem urzeka ,
jest to jak płynąca fala, groźna i piękna
- nawet z daleka.

Ingerencja, czyjaś siła, tu się wykazała,
liście rozdzielone – tragedia czy chwała?
Jeden trafił do kobierca, jest zadowolony,
drugi trafił dużo gorzej...
rozdeptany - jest unicestwiony.

autor

karl

Napisany: 2013-11-13 Dodano: 2013-11-13 15:55:57

Ten wiersz przeczytano 947 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie