podmuchy wiatru
lubię z nimi wędrować
wtedy wolna i swobodna
wspinam się po górskich ścieżkach
za plecami słyszę odgłos
spadających kamieni
ich krzyk
las wyrwany z letargu
kołysze
zatrzymuje splecionymi gałęziami
na krawędzi urwiska
autor
nowicjuszka
Dodano: 2014-07-24 20:40:15
Ten wiersz przeczytano 2520 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
Za pan brat z przyrodą, lubię wędrować po górach w
towarzystwie własnych myśli))))
Pięknie opisany spacer
Ach, jak Ci zazdroszczę. I ten krzyk kamieni.
Miłego:-)
Ładnie, pozdrawiam
Czuje się ten Twój spacer. Z przyjemnością :)
Miłego!Pozdrawiam
Kocham wiatr....nawet ten niebezpieczny...jest w nim
MOC, czasami takiej potrzebuję...Pięknie,
pozdrawiam...
Ładny wiersz... i krzyk kamieni :)
Pozdrawiam.
Oj, ladnie, ladnie:)
Piekne slowa pozdrawiam
Lubisz swoje góry . I wędrówki po nich. Odczuwasz siłę
wiatru. Tak trzymać tę miłość.
Miłego,
Jurek
Ładnie o wietrznych walorach.
Oj, ładnie dmuchnęłaś:))))
Dawno Cię nie było Nowicjuszko, ładny wiersz o sile
wiatru. Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie