podróż

Zycie i jeszcze raz zycie.
Pozdrawiam:)

egzystencjalny, refleksyjny i fajny:) pozdrawiam

randka jak na skazanie? to jest dopiero temat na
wiersz, może napisz o tym :)

Ja tam na randki jeżdżę właśnie jak na skazanie.
Dokładnie jak w Twoim wierszu. Haha

serce w kryzysie: błogosławieni, którzy noszą w sobie
radość, randka - cudowna sprawa:) dziękuję za czytanie
i ślad - wszystkiego dobrego :)

jazkółko: dziękuję za "zaszybie", świetnie to
odczytałaś; pozdrawiam :)

Witaj!
Jak dla mnie - bardzo ciekawy, ale i po części nieco
zagadkowy. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję:)

A mi znowu kojarzy się z drogą na randkę z
nieznajomym. W której randka przestała grać główna
rolę.

Bardzo, bardzo mi się podoba Soniu Twój wiersz! Taki
natłok wrażeń, myśli... Widoki zlewające się w czasem
w jedno zamazane "zaszybie"... I już - koniec trasy,
"Proszę opuścić wagon"... A wszystkie bagaże
zostawimy...

Wando: gęsto, bo życie to stała wędrówka wśród
miliardów bodźców, przygnębiająca jest świadomość, jak
niewiele jesteśmy w stanie z tej ławicy wyłowić, a
raczej że są wartości które nam umykają; a niewiedza -
immanentny atrybut myślącego; bardzo dziękuję że
zaglądasz i zostawiasz opinię, pozdrawiam ciepło :)

Bardzo gęsto... ale tak to jest chyba, gdy u
prawdopodobnego celu słowa nie wiedzą, co przyniosą.

valanthil: odnoszę wrażenie, że już jesteśmy w jednym
- jeśli nie wagonie, to prawdopodobnie w podobnej
trasie; rozglądajmy się aby podróż nie okazała się
przespana...
dziękuję za wizytę i pozdrawiam :)

Opowiadasz szyfrem, ale dajesz drobne wskazówki. To
kusi. Podróżuj ze mną.

nie wiemy co za kolejnym zakrętem, gdy się tam
znajdziemy odkrywamy coś nowego,,pozdrawiam:)

Życie jest podróżą...nikt nie wie kiedy dojedziemy do
ostatniej stacji ale dobrze mieć za towarzysza podróży
Nadzieję :)
Pozdrawiam serdecznie :)