Podróż z bocianami

Sny przed wyjazdem do kraju.

Polska śniła mi się dzisiaj i bociany,
przyleciały rano. Jeszcze śpiąca byłam.
- Ten lot jest dla pani obiecany.
Swoich głodnych gości pięknie ugościłam.

- Leci pani z nami, biletu nie trzeba.
Skrzydła już gotowe, dziób na ukończeniu.
Będziemy podziwiać kraj widziany z nieba,
a lot krótki będzie, ku zadowoleniu.

Kilka dni - ćwiczenia, od świtu do zmroku.
I start! Boćki naraz równo skrzydła wzniosły.
Pierwszy leci pilot, dwa silne po boku,
reszta ptaków przy mnie, prawie że mnie niosły.

Jestem pełna strachu, lecz podziwiam ziemię.
Pasy zbóż zielonych kuszą moje oczy.
Mam lęk wysokości, udaję że drzemię.
W zachwycie omdlewam, kraj mnie zauroczył.

Usłyszały boćki rozkaz kapitana.
Stop kochani! Każdy do swojego gniazda!
Witaj nam Podlasie, witaj wsi kochana!
- Co ty u bocianów? Zapytuje każdy.

Ludzie na mnie patrzą, to prawda, czy bajka?
Zapytał mnie sąsiad i jakiś przechodzeń.
- Nic złego nie robię, liczę boćkom jajka,
w tym roku chcą wiedzieć, ile jest narodzin.

Pukam do drzwi córki /w bocianiej obstawie/.
- Masz tu swoją mamę, przyleciała z nami
- Siadajcie do stołu, drinka, czy po kawie?
Chrystus Pan Zmartwychwstał. Nie jesteśmy sami.

Witajcie Mazury, witaj mi Podlasie, spotkamy się wszyscy w poświątecznym czasie.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2019-04-13 Dodano: 2019-04-13 18:31:51

Ten wiersz przeczytano 2052 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie