Podróż za pięknem.
ciągnął się pasmem szerokim
szlak cudownych widoków
co chwile coraz ładniejsze w oddali
formy z zielonych obłoków
me oczy pełne podziwu
zachować to chciały w pamięci
karmiąc się pięknem
które tylko potrafiło nęcić
kończąć wędrówkę serce posmutniało
odtwarzając poprzednie obrazy
w końcu dostrzegłam
- to co najpiękniejsze
widnieje na
Twojej twarzy
Podróże inspirują.
autor
Voilla
Dodano: 2008-06-27 20:21:20
Ten wiersz przeczytano 568 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Bardzo mądry i piękny wiersz ma swoją duszę zarys i
przesłanie dla czytających. Duże brawa za niego.
podroż ..ciekawa i ciekawie sie kończy słowa dobrze
dobrane...niezłe))
Zawsze uważałam, że najtrudniej jest pisać o
przyrodzie, tych pięknych krajobrazach... A Tobie
wyszło to bardzo dobrze, a na końcu okazało się, że
jednak to miłość zwycięża, co sprawiło, że wiersz stał
się zaskakujący :)
czasami piekno jest tuz , tuz - zielone obloki - ladna
metafora dla mijanych drzew.