PODRÓŻ ŻYCIA
Zegar życia wciąż "na chodzie",
czas upływa, robi swoje.
Każdy chce wyglądać młodziej,
próżny trud i próżne znoje.
Nie oszukasz przeznaczenia,
nasze losy niepoznane.
Czy radości, czy zmartwienia,
w księdze życia zapisane.
Ktoś umiera, ktoś się rodzi,
tak się dzieje na tym świecie.
Kogo twe życie obchodzi,
kiedy kłopot cię przygniecie?
Jest początek i jest koniec,
z tym pogodzić się potrzeba.
Własne sprawy weź w swe dłonie,
nie zabierzesz ich do nieba.
Jan Siuda
autor
najdusia
Dodano: 2020-07-23 23:41:27
Ten wiersz przeczytano 913 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ładnie o koniecznościach w życiu.
Pozdrawiam serdecznie :)
Życie samo.
Przeznaczenie przeznaczeniem ale trud pracy, dbania o
siebie nie jest próżny, bo ciało mamy jedno i warto z
nim życ w zgodzie. Pozdrawiam.
Wędrówką jedną życie jest człowieka, jak napisał
kiedyś Stachura, chociaż nie wiem, czy jest on dobrym
przykładem. Wszak skrócił swoją podróż w sposób
drastyczny.
Pozdrawiam i szerokiej drogi. Może po drodze trafisz w
moje progi. :):)
Dobra życiowa refleksja. Skłaniasz czytelnika do
przemyśleń nad istotą przemijania, które jest
nieuniknione tak samo dla bogatych jak i biednych.
Pozdrawiam.
Marek
Kogo twe życie obchodzi,
kiedy kłopot cię przygniecie?- myślę, że najbliższą
rodzinę.