Podsumowanie

W pośpiechu kupione ubranie odświętne,
nie w twoim stylu zupełnie.
W życiu byś tego nie włożył na siebie!
Ale ty... nie żyjesz już przecie.

Buty trochę zamałe jak się okazało
lecz nacięcie na pięcie problem rozwiązało.
Wszystko na wierzchu musi dobrze wyglądać,
pod spód nikt przecież nie będzie zaglądać.

Książeczka malutka, święta,
na siłę w dłonie wciśnięta.
Wewnątrz obrazek ze spowiedzi ostatniej,
może być atutem w rekrutacji niebiańskiej.

Wszystko różańcem dokładnie splecione,
choć mimo starań, tak nieporadnie złożone.
Kilka łez jeszcze na to spadnie,
może wyschną nim trumnę się zamknie.

Niczego więcej nie możesz stąd zabrać,
do trumny na wymiar nie sposób nic upchać.
Całość trzeba zmieścić w limicie wagi niewielkim,
byś nie był zbyt ciężki w orszaku anielskim.

Więc bacz za życia w co jesteś bogaty,
bo nie zabierzesz ze sobą nawet dodatkowej szaty.
Wszystkie swe skarby musisz zmieścić w serce,
to jedyne, dobre dla przemytu miejsce.

Za miłość zgromadzoną w ilości odpowiedniej,
kupisz sobie bilet do sali niebieskiej.
Resztą zapłacisz tym, co tu zostają,
niech na wieki wieków o tobie pamiętają.

autor

One-Way-Ticket

Dodano: 2011-03-13 19:47:23

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie