Podziękowanie

Dziękuję Ci, mój Boże
Za wszystko co od ciebie każde stworzenie
I ja również, w darze dostać może
Za życie i bicie mego serca
Które w niespotykany sposób potrafi kochać
I bardzo cierpieć z błahych powodów
Często niezrozumiałych dla mnie i dla inny
Za piękno tego świata, który mnie otacza
A w każdej drobince tego ogromnego świata
Mogę znaleźć miłość Twą, doskonałą i niepojętą
Która budzi we mnie nadzieję na życie bezkresne
Życie, które trudno objąć myślą i człowieczym rozumem
Ale serce, które jest zdradliwsze niż wszystko inne
Potrafi na myśl o nieznanej przyszłości, kołatać żarliwie
I tak jak by umiało pojąć i znaleźć się swymi oczami wyobraźni
Tam, gdzie nie potrafi, a nawet nie może
Sięgnąć mój umysł, przepełniony różnymi myślami
Ani oko wyczulone na wszystko co wokół się dzieje
Ale to jeszcze nie wszystko za co składam Ci dzięki
Bo mam jeszcze wiele powodów
Mego dziękczynnego klękania przed Tobą, mój Panie
To cząsteczki mnie samej na świat wydane
A tych cząsteczek jest trzy, jak dobrze policzyć
Jedna z tych cząsteczek, to moja mała księżniczka
Która pierwsza spowodowała uśmiech na mojej twarzy
A druga to żywe srebro, roześmiane od ucha do ucha
A trzecia cząstka, to serce bardzo skryte
Które tak często napawa mnie lękiem i troską matczyną
Dlatego uginam z pokorą swe kolana przed Tobą i proszę
Włóż w serca mych cząstek miłość do Ciebie
Do obiecanego przez Ciebie nowego świata i do mnie
Z której wzięło się tych cząstek życie
Składam Ci również dziękczynny pokłon
Za kogoś od wieków mi bardzo bliskiego
Kto miłością swą mnie zniewolił
I oddał mi nieufne, ale jakże mocno przepełnione miłością
Swe serce

autor

W.G.

Napisany: 2006-11-10 Dodano: 2009-05-11 09:29:04

Ten wiersz przeczytano 735 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie