Podziękowanie dla starca.
Los starca gdy jest już nikomu nie potrzebny.
Splecione ręce,
Ściśnięte uda,
Oczy wpatrzone w zamglenia toń.
Zerwane więzy,
Ciało skrwawione,
Czeka na swoją pomocną dłoń.
Spierzchnięte usta,
Uszy zatkane,
I nasłuchuje obietnic moc.
Zszarzała skóra,
Pusty żołądek,
Samotnie znikaj w niebytu noc.
Czy ten kraj potrzebuje bohaterów?
autor
gwgiga
Dodano: 2020-03-02 11:12:30
Ten wiersz przeczytano 1065 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Kamienna twarz samotności.
smutny czas starego człowieka...
gorzka prawda pozdrawiam
gorzka jest ta starość.