Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Podziemne rumaki

Ostatni koń z kopalni ?Polska? wyjechali na powierzchnie w 1952 roku



Lubią niebo i spokój, lubią gdy wiatr ich smaga
Kroki stawiają jak w majestacie, subtelnie
Wiatr im grzywy wychyla, podnosząc ku górze
Uciekają na oślep gdy słyszą z nieba burzę

Podnoszą z godnością łby do góry do słońca
Którego przez całe lata swojego życia nie znali
Tarzają się w trawie na łące, w radości bez końca
Rżą w pieśni miłosnej, którą słychać w oddali

Są wolne, jak mustangi na szerokiej prerii
Nie biegają jednak, idą stepem w galerii
Nasłuchują stukotu uderzeń wagoników
Już nie pracują, tu na łące nie spotkają górników

Cały swój ciężki żywot w czarnych chodnikach
Ciągnęli wagoniki z czarnym urobkiem
Jak w kieracie od przodka po szyb wyciągu
W oparach czarnego pyłu, silnego przeciągu

Byli traktowani przez brać górniczą z szacunkiem
Pracowali po społu w górniczym fedrunkiem
Ciągnęli z wysiłkiem spiętych wagoników wiele
Pracowali co dnia, odpoczywali w niedzielę

Po znojnej pracy odpoczywali w podziemnej stajni
Żłoby pełne sytego obroku jak w najlepszej jadalni
Dzień po dniu praca ? w ciemności przebywali
Po latach emerytura ? do słońca wyjeżdżali- ociemniali

Konie, wagoniki i węgiel skrzący blaskiem czerni
To moje dzieciństwo, wśród kominów hut i kopalń
Za miastem na łąkach cicha przystań ich żywot zamyka
Przymykam oczy, pod niebem górniczy pegaz przemyka

Autor- slonzok ?knipser
Bolesław Zaja

Wszystkie konie na łąkowej emeryturze do ostatnich dni życie były pod szczególną opieką weterynarzy i górników którzy z nimi na dole pracowali

autor

slonzok

Dodano: 2012-08-21 06:26:43
Ten wiersz przeczytano 594 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Obrazkowy Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Piękny hołd tym co tak wiernie służyli ludziom w ich
ciężkiej pracy+++++

wrobel wrobel

Witam Cię zacny Bolesławie, wielkim szacunkiem darzysz
konie z kopalni. Należy im się to za ich wieloletnią,
ciężką pracę. Wyglądała na na niewolniczą, bo taką w
istocie była, tylko różniła się opieką i traktowaniem.
Pięknie piszesz o tym w swoim wierszu. Serdeczne
pozdrowienia

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »