Poemat ku najdroższej

Dla Panny Marty-Kamili-Mysz!

Natchnienie mnie odrętwiało
Ptak spadający przez chmurę lodową
Zakochanie mnie opętało
Lwia moc w stadzie dzikich antylop
Serce nagrzało we mnie tak
Że mógłbym stopić wszystkie lody Arktyki

Rodzisz we mnie pragnienia
Tak świetliste jak galaktyki kosmosu
Najpiękniejsza moja perło
Żaden skarb nie jest wart twego uśmiechu
Powstanę z najgłębszego dna
Aniżeli Ty podasz mi swoją dłoń z nieba jak Anioł

Twoja dusza wtopiona
We mnie jest tak jak węgiel w diament
Nikt mi tego nie ukradnie
Bo to parujące zmysły w kotle miłości
Nie oddam oczu nigdy
Patrzeć pragnę na Ciebie i malować obrazy

Obrazy te nieskazitelne
Otaczają moją galerię pięknych chwil
Łodzie jak łabędzie
Pływają nade mgłą jeziora a w niej ja z Tobą
Całuje Twoją twarz i ręce
Pachniesz ach pachniesz piękniej niż noce letnie

Zastygłem przed drzewem
Potęga wyrasta ponad wszystkie marzenia
Błyska się w mym oku
Blask twój najdroższa mnie nie oślepia
Szczyty spełniania
Oto mogę wziąć Cię za rękę i prowadzić do słońca

Rozkładam koc na trawie
Spoglądamy na zachód dzieła unikalnego
Tulę ciebie w tę noc chłodną
Zostało mi to dane jak biednemu deszcz złota
Jesteś Ty i jestem ja
Wiem na pewno że niczego więcej mi nie trzeba

Dotykasz mnie magicznie
Dłonią w dłoń przekazujesz mi moc istnienia
Wyolbrzymię dla Ciebie
Cały przestwór boski nieboski ludzki i nieludzki
Całować Ciebie zawsze będę
Jak ten pierwszy raz najpiękniej jak potrafię

autor

BEN

Napisany: 2009-09-01 Dodano: 2009-09-21 14:58:11

Ten wiersz przeczytano 1256 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie