POETA
Jesteś poezją w najczarniejszej
godzinie mego smutku
Jesteś melodią która kołysze
i uspokaja
Jesteś wiatrem który suszy
moje łzy
chłodzi rozpaloną głowę
unoszę się z nim daleko
zapominam co poza mną
Myślę: może stanie się cud...
autor
Kozi17
Dodano: 2009-03-26 19:59:41
Ten wiersz przeczytano 591 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Wyczuwam tu delikatność, lekkość, jakąś nutkę nadziei
- być może dzięki ostatniemu wersowi... i to mi się
podoba ;)