Poeta
Chcecie od poety czystych rzek
aby nakarmił wasze dusze , ujarzmił
żywioły
lecz nie minie nawet wiek
a z tych słów zostaną tylko popioły
Chcecie od poety łaski z nieba
ale to nie on decyduje za Boga
komu głód , komu kawał chleba
lecz jego piękniejsza jest trwoga
Prosicie poetę o gwiazdy na niebie
które potrafią wskazać wam drogę
lecz kiedy ja jestem w potrzebie
liczyć na was nie mogę
Bo ja poeta raz - rycerz ciemności
raz wojownik światła , stróż krzyża
to we mnie szukacie szczęścia , miłości
kiedy złowrogi tłum wam ubliża
Kiedy wieszcz was nie usłucha
rwiecie jego księgi - te piękne
uderzacie nie w twarz lecz w ducha
bo wiecie że serce tego najbardziej się
lęknie
A taką wodą być na każdą trwogę
co obmyje wasze dusze i języki
ja już dłużej być nie mogę
albo umrę jako poeta albo zostanę nikim.
Komentarze (6)
Liczy eis wspaniały pomysł ,pozdrawiam
Piękny wiersz dobra poezja Poeta jest nagradzany i
uskrzydlony a potem gdy nie słucha, często zapomniany
Dużo wyklętych jest Wielkich Tak lepiej wtedy być
nikim, ale czy Poeta nie pisze nawet wtedy gdy nie
rozumieją Pisze bo jego dusza cierpi ale zawsze
pokorna jest wobec sztuki
Literka Twoja jest godna poety....
Lecz, czego od niego nam oczekiwać?......
Słów, po których nawet człowiek zmięty....
Wiarę w jutra zacznie odzyskiwać
Czytelnik w tworach poetyckich poszukuje przede
wszystkim doznań duchowych.
..kiedy wieszcz was nie usłucha rwiecie jego księgi
piękne.. Ogólnie mi się podoba, taka próba odpowiedzi
na pytanie kim jest poeta, co czuje i czego inni
oczekują od niego.
Gdyby nie jeden mankament, ze wiersz nie ma równej
ilości sylab, nierówna średniówka(oddech w jednym
miejscu, przez cały wiersz), przez co w czasie
czytania haczy, nie mniej ogólnie wiersz przyjemny w
odbiorze.
oj! tym przekazem w ogóle do mnie nie trafiłeś
autorze, ale ja może mam całkiem inne spojrzenie na
poezję ;) - pozdrawiam oczywiście serdecznie :)