Poeta do róży

Pod takim parasolem rózyczka nabierze kolorków. Ech,
ci poeci.

coraz rzadsze są takie deklaracje...ogrodnicy są
niewytrwali...

poezjo dodaj mi skrzydeł i wzlec ponad zapach tej rózy
przypominajacej pierwsza miłosc...brawo..

A tu książę się ukrywa, a ja szukam po całym świecie.

Róża jak Alkioneus czerpie siłę z ziemi, ale ta Twoja
pewnie jest wyjątkowa i potrzebuje czegoś więcej. Jak
widać, wiesz czego.

Róże i Poezja-odwieczne towarzystwo jest już symbolem
miłości i Ty to ładnie opisałeś w swoim
wierszu-romantiko..powodzenia

Chronić, otoczyć miłością i opieką.. prawdziwe i
chyba szczere wyznanie faceta.. zakochanego.
Romantycznie..

Dobrze jest tak poetycko zacząć dzień:)

biała róża...ach....napewno nie zwiednie gdyż poeta
napisał pięknie...pozdrawiam

poezja-wiele może... pozdrawiam serdecznie

"Bomi" - tak, możesz liczyć - już po kropce.

Opiekuńczy poeta i róża. Ciepły, pełen uczuć wiersz.
Dobrze jest mieć na kogo liczyć, to w brew pozorom
rzadki przypadek.A róże, cóż potrzebują specjalnej
opieki, aby być piękne i rozsiewające cudowny aromat
wokół.

Zdzisławie, za "twoje" a nie "twe" - wielkie uznanie
me:) me ... jak to paskudnie brzmi; jeszcze kropkę bym
zlikwidowała, mogę liczyć?

Jak mały książe swojej róży zawsze ,niezmiennie
wiernie słuzy.

Każda róża przetrwa pod parasolem z serca
poety.Pozdrawiam