O poetkach

Ciężki jest los poetki.
Ona ma wenę,
a mąż chce czułości,
w lodówce pustki
i sąsiadka przyszła na plotki.

Jak pisać wiersze
kiedy w głowie myśl
jak dotrwać do pierwszego,
córka wróciła zbyt późno,
i syn się włóczy z kolegą?

Gdy wraca z mięsnego
w myślach wiersz układa.

Wchodzi do domu,
do klawiatury zasiada.
Pstryk i pustka.
Uciekło natchnienie!

Potem miota się między kuchenką i praniem,
a wieczorem kiedy wszyscy zasną
i spełni małżeński obowiązek-
wreszcie może wziąć się za pisanie.

Z głową na klawiaturze budzi się nad ranem-
właśnie wstaje dzień.

Kark rozmasuje z oczu zetrze sen,
dzieci kołdrą otuli
i pisze kolejny wiersz.

autor

monikaaf

Dodano: 2011-06-29 22:38:03

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie