Poeto młody
Pamięci Marka Grechuty
Chłopcze, mówisz jak poeta…
Mądrzej już na świecie nie będzie!
Dziecko mądrości,
Dziecko poezji
W tobie się plącze.
Daj mu odpocząć!
Popatrz na słońce!
Jesteś pytaniem i odpowiedzią,
Źródłem i miarą, kresem, horyzontem.
Skomponuj muzykę do mojego wiersza.
Tego, o którym myślę, lecz go nie
napiszę,
Pochłonie go ziemia, zwyczajność, cisza.
Zmiesza się z życiem, z bezsensem, z
sumieniem…
Poczekaj jeszcze na blady świt!
Ten wiersz się może sam narodzi
Z łzy, z prawdy, z mgły…
Uzdrowi cię i będziesz żył,
Poeto ciągle młody!
autor
annapelka1
Dodano: 2013-11-22 17:21:11
Ten wiersz przeczytano 683 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Lepiej by się czytało gdyby były mniejsze odstępy
między wersami:-) Tekst na tak!
Tyyyy...jakie to fajne.."mądrzej już nie będzie"...i
że wiersz się sam narodzi - super
Do dziś słucham jego utworów, ich przekaz trafia do
serca. Ciekawy wiersz skłania do zadumy.
Dobre wspomnienie Marka Grechuty.
"Mądrzej już na świecie nie będzie!"
- wewnętrzne piękno, wrażliwość, zmienia całe
otoczenie osoby takiej jak Marek... Nie dajmy światu
wydrzeć sobie tego piękna..
miło było przeczytać pozdrawiam