Poetom nie jest wszystko jedno
Wiersz powstał pod wpływem różnych wywiadów z autorami wierszy na temat odbioru dzieła literackiego
Życie poetom strofy krzesze,
lecz nieraz trudno ubrać w słowa,
by ktoś uwierzył w prawdę wierszom,
choć autor skrzętnie w wersach schował
głębokie własnej myśli sedno.
W lekturze trzeba się zamyślić.
Poetom nie jest wszystko jedno,
co się w odbiorze zdarzy. Czyżby
nie zrozumieli duszy ptaka,
który szybuje gdzieś w błękicie?
Nieraz przedziwne strofy składa,
bo sam jest ptakiem. Często zwinnie
uwalnia mocą pięknej weny
świat niepokojów, obraz duszy.
Czasem wyraża piórem giętkim,
by innym razem się rozkruszyć.
autor
magda*
Dodano: 2014-04-02 10:43:56
Ten wiersz przeczytano 1452 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Otóż to. Pięknie masz rację poetom nie wszystko jedno
,a wena nie zawsze przychodzi ...
Magdo refleksja zacna, acz wydaje się, że te dwa wersy
wymagają poprawki:
"by ktoś uwierzył w prawdę wierszom,
choć autor skrzętnie w wersach schował"
Pozdrawiam ciepło:))
:))))
Pięknie ujęta życiowa refleksja:)
Tworzy dużo refleksji.Podoba mi się.
:)
Magdo dużo racji w Twoich słowach,chociaż ważną rolę
odgrywa tu człowiek i cel jaki chce uzyskać swoim
pisaniem. bardzo ładny refleksyjny wiersz.Pozdrawiam
serdeczne.
Magdo całkowicie zgadzam się z Tobą - zatrzymujesz
refleksją
pozdrawiam
Bardzo dobra refleksja. Pozdrawiam bardzo serdecznie
Magdo
A ja staram się pisać tak,żeby wszystko było
zrozumiałe,bez żadnej interpretacji.Pozdrawiam Magdo.
dobry refleksyjny wiersz :))
dobra refleksja pozdrawiam
Myślę, ze każdy z nas ma swego czytelnika.Spokojnej
nocy.
Poeta jest jak ptak,który lubi szybować
i emocje swoje w wierszach chowa,
dlatego nie zawsze ktoś inny go rozumie,
chociaż na ogół tak,gdy sam ma poety duszę:)
Pozdrawiam serdecznie
Swego czasu napisałem podobny wiersz. Nurtuje mnie
pytanie - kto to czyta, co piszemy, oprócz
zalogowanych tutaj bejowiczów? Kogo zatrzymuje dzisiaj
poezja? Przecież znane ci jest powiedzenie - głowa w
chmurach a w spodniach dziury. Przecież proza życia
robi z piszącego ...dziwaka. Coś takiego nie jest
zdolne myśleć i działać praktycznie????
Pozdrawiam Cię
Jurek