Poetyka

Poziomem wiersza się nie zbliżę
Do Nagrobka Wisławy
Jak tonę w pół tak nie opiszę
Gdzie by inny opiewał pływanie
A o ileż więcej w topieli jest ekspresji…
I moje drętwiejące palce
Drętwe przemyślenia
Toną w niedoskonałości
Z oklepanym jak żona alkoholika
Sercem

Piękniejsze niż, świecące jak
Gwiazda poezją poniżana
Nieodkryte jak, potężniejsze niż
Miłość przez papier wyświechtana
Pachnąca róża, tonący okręt
Pojęcie zabite w czczych słowach
Treść denna i bezdenna lecz własna
W rozhukanej przejrzystej formie
W metafor i synekdot okowach
Utopiłaś, udusiłaś
Retoryko!
Potężna jak mowa

Radość pisania, możność utrwalania
Zemsta ręki nie potrafiącej nic innego
Notatka do poprzedniego dnia
Kiedy myślałem o jeszcze czymś innym
Siląc się na przekucie w słowa
Gdy umykały myśli kolejne
Przekuć się nie dało, myśl płaska
Zdeformowana a sto innych za mną
Płonę uczuciem, z którego na kartce
Blasku świtanie i posmak dymu
Zostaje niewiele w twórczości z tworzenia
W tworzeniu ze mnie
I choć tylko twórcze ma znaczenie jakieś
Ja odtwórczo żyć i tworzyć muszę
Niewiele znacząc

Nieśmiertelna jak rzeka
Emocji niewysłowionej
Spętana umysłem
Okryta ludźmi
Jak hańbą
Poetyka

autor

nickjamesnick

Napisany: 2009-02-02 Dodano: 2009-09-03 16:30:15

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie