Poezja
Poezjo! Natchnienie moje!
Ty źródło masz w mej głowie,
ciebie pełne łąki,
ty gościsz w każdym słowie,
ciebie pełne pole,
tyś cenna jak zdrowie.
Twoje słowa pachną wiosną,
lecz piękniejsza jesteś od niej.
Wyróżniasz się myślą prostą.
Pojawiasz się jak mgła,
czasami w środku nocy, a czasem w środku
dnia,
a potem znikasz.
Dlaczego, dlaczego tak krótko trwasz?
Dajesz oddech mym piersiom,
ciebie trzeba chwalić pieśnią.
Szepczesz mi słowa do ucha,
głosem, wierszem tak śmiało,
a ja ciebie ciągle słucham
i jeszcze mi mało.
Komentarze (5)
Powiew Poezji - chyba masz rację.
zielonogórzanin - bardzo dziękuję i również życzę
wszystkiego najlepszego w Nowym Roku.
Pamiętnikowo-notatnikowy wierszyk bez znaczenia dla
poezji, której zresztą nie ma w tym utworku.
Być może taka właśnie jest, najważniejsze, że jesteśmy
tu i teraz i możemy dzielić się z bliźnim swoimi
zainteresowaniami, być może kiedyś tam ktoś nas
wspomni. Bardzo ładny wiersz.
Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku☺
A ty nie lepsze piszesz, gorszy syf i nie wiadomo o
czym.
Wytrzeźwiej albo przestań pajacować. Co to za syf? To
miało być śmieszne?