Poezja chwili
Złoto ukryło wierzbom nagość,
w błyszczących sukniach stoją dumne.
Promień soczyste biele zgarnął
koronom sosen. Związał supeł
na szafirowych szczytach tui.
Poezja chwili, magia światła.
Radosne trele ptaków zbudził.
Ogród magiczną nutą zagrał.
Sercu się znowu chce uśmiechać,
powplatać radość w strofy wiersza.
Dusza szybuje w błękit nieba,
wena zatańczy dzisiaj w wersach.
autor
magda*
Dodano: 2015-02-03 10:09:44
Ten wiersz przeczytano 1183 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
piękny i radosny wiersz,pozdrawiam
Powplatać radość w strofy wiersza,[pięknie] Magdo
napisane ,pozdrawiam
Pozdrawiam wszystkich gości. Mało komentuję, bo od
pewnego czasu biegam pomiędzy wnusią, pracą i dużą
ilością różnych zajęć.
Przepiękne klimaty, bardzo mnie one ujmują
Kamarg, nie wiem o co pytasz. Zapytaj wprost, albo
napisz na maila.Mam podany.Pozdrawiam.
Bardzo piękny wiersz. pozdrawiam.
u ciebie każdy wiersz to piękna gra słów :-)
pozdrawiam ;-)
nieśmiało pytam czy ja o czymś nie wiem :-(
Pięknie roztańczona wena w przyrodzie i w wersach
bardzo ładnego wiersza. Potrafisz Madziu rozmarzyć.
Pozdrawiam:)
Wiersz piękny został w mojej pamięci...pozdrawiam
serdecznie.
Radośnie i jak zwykle pięknie:) miłego
Wiersz na tak. Madziu a jak u Ciebie z tymi
dopełniaczami w wierszu? Nie widzę w komentarzach, by
Ci to zarzucano? Pozdrawiam :)))
U Ciebie wena zawsze tańczy pięknie :-)
Magdo piękna magia światła w tych wersach. Wiosennie
się zrobiło po przeczytaniu. Pozdrawiam
wena zatańczyła w wersach i piękny wiersz powstał
Pozdrawiam serdecznie:))