poezja drogi
najpierw umarły okna
potem dom
wydał ostatnie tchnienie
zanim wyruszyłem w drogę
przestało istnieć tu i teraz
tylko przyszłość
po horyzont
i przeszłość
dopóki widać ślady
autor
AS
Dodano: 2017-02-10 12:51:48
Ten wiersz przeczytano 1063 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Dzień dobry,
mam wrażenie /czytając/, że ktoś znajomy wpadł i
opowiada mi swoje najnowsze plany.
Nawet po przeczytaniu anny komentarza i Jej trafnego
sformułowania, nie widzę sprzeczności w tym jak ja
czytam ten utwór.
Podoba mi się refleksyjność zawarta w tak niewielu
słowach, ą tak wiele mówiąca.
Pozdrawiam.
...dopokąd idę...
Dla mnie liczy się wszystko teraźniejszość,
przeszłość i przyszłość to stanowi jedną całość.
Ciekawie ująłeś pustkę, którą
nieraz spotykamy powracając
z dalekiej podróży, ale widzę
również nadzieję w przyszłości
"po horyzont."
Udanego dnia:}
dobrze ujęte pożegnanie ze starym światem- witaj
przyszłości.