Poezja dwóch serc
Na dobranoc:) Może i nie bajka ;) Dla wyjaśnienia:) Nie jest to dialog:) a mowa poezją:))
— Chciałabym słuchać szeptania wiatru.
Patrzeć jak cisza usypia drzewa,
jak świetlik tańczyć mogłabym nocą
i serenadę ze świerszczem śpiewać.
— Gdy wiatr zalotnie szeptał ci będzie,
zlizując rosę z różanych płatków...
Chciałbym zatańczyć pod gołym niebem,
pląsając w rytmie nocnego wiatru.
— Pozwól mi wierzyć w magię spojrzenia,
w oczarowanie błyskiem się tlące.
Stęsknione usta muśnij poezją,
jak błękit nieba dotyka słońcem.
— Patrząc na ciebie, czaruję serce.
Jesteś mi magią sensem istnienia.
Chciałbym poezją całować usta.
Ty jednym słowem kolory zmieniasz.
autor
Alan(Wirek)
Dodano: 2020-09-19 20:06:24
Ten wiersz przeczytano 1799 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Dzięki krzychno:)
Witaj Alanie:)
Nie ukrywam,że zrobił wrażenie na mnie Twój wiersz:)
Bardzo romantyczny i płynny w czytaniu:)
Pozdrawiam:)
Dzięki Wam Wielkie:)
Romantycznie się zrobiło. Dziewczyny to kochają:))
Bardzo ładny kolejny wiersz
napisałeś dla żony, Alanie,
pozdrawiam Was niedzielnie:)
P.S Też kiedyś tego typu dialog napisałam w wierszu pt
Miłosny dialog :)
Piękny wiersz! Pozdrawiam :)
oj jakie cudne wersy jak ja lubię taką romantyczną
poezję :)
miłego dnia:)
Pieknie, romantyczny rycerzu milosci....
Cudnie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ponoć chcieć to móc ;)
Podoba mi się rymowany monolog
pełen marzeń i pragnień :)+
Dzięki:)
Miło się czytało na poranne wstawanie i niedzielne
leniuchowanie
Dziękuję Wam bardzo:)
za podpowiedzi też:)Masz rację Mily:) miało być
różanych nie różnych:)) przeoczenie...
Co do przecinka nie mam pewności:)
Czy patrząc, to nie jest czasownik? Nureczko?:)
Bardzo romantycznie :)
Pozwól mi wierzyć...
I nie tylko wierzę, wiem.
Ten wiersz jest poezją. Piękną.