Poezja wiatru
w poszumie wiatr wygrywa poezję
głaszcze drzewa płatki róż rozwiewa
szepcze cicho rożne tajemnice
pieści trawy tańczy motylami
tchnienie wiatru jest jak oddech niebios
czasem znika innym razem goni
traci smutki niedobre wspomnienia
śpiewa z różą ckliwe serenady
często tęsknie o przeszłości szumi
budzi łąki i trawy soczyste
drzewem bezlistnym lekko porusza
patrzy milcząc na pary kochanków
biały wietrzyk bawi się jesienią
wznosi kręgi w powietrzu wiruje
miłość maluje złotą czerwienią
sercom tęsknym rozkoszy nie skąpi
goni czasem ponad ziemią światem
zmęczony sobą miękko przysiada
pieści serca złączone uczuciem
pełne wiary ciepłe dłonie nasze
Tesss Perth,27.4.2oo8r.
Komentarze (9)
Tylko wystarczy wsluchac sie w melodie wiatru ... miec
dusze poety i to chyba wszystko ... no i jeszcze
napisac wiersz taki piekny jak ten..
i tęsknota, i miłość - wszystko wiatr przyniesie,
trzeba łapać by nie odfrunęły, świat zarażać nadzieją
, dobro rozsiewać ..
wiatr od dawna inspiruje poetów - w Twoim wierszu nie
ma jednak (na szczęście) ani trochę
wtórności.przeciwnie - te strofy są świeże jak powiew
wiosennego wiatru w słoneczny dzień (ech, banalnie to
zabrzmiało^_^ale wiersz świetny)
Piekny wiersz :)
Liryczny wiatr, miło go słuchać,
bo lubi szeptać, cichutko dmucha
Wiatr wygrywa poezję, pieści trawy, głaszcze drzewa
romantycznie i poetycznie ,Gratuluje.
Biały wietrzyk bawi się jesienią, tęsknie szumi i
serca rozkochuje. Radosny ten wietrzyk.
Piekna ta tęsknota ona zawsze nasze serca omota a ten
wiaterek kiedy nas podsłuchuje jak to wszystko się
rymoje ,on jeden zna nasze tajemnice i tak niech już
zostanie .
wiatr poezji budzi miłość,jest obecny przy
rozstaniach ,zna różne tajemnice ,pisze piękne
wiersze ...jak ten
Trzy razy często zwraca uwagę. "często tęsknie o
przeszłości szumi" w pierwszej chwili pomyślałem, że
miało być tęskni. Niezły wiesz, wart przeczytania.