poezji darowanej

Poecie

zasiądźcie słowa
osamotnione zbyt długo
w najwyższym zrozumieniu

każdemu dam
po krztynie

wers za wersem śpiewajcie radość
zbudzonego pąka!

ogrzeję te co chcą pozostać incognito
jak krzyż na ramionach samotne
spoglądają znad poznania

a oczy poety lśnią

na delikatnych płatkach
listów tysiące słanych
gałęziom dębów Mamre

Wiersz powstał po lekturze tomiku „blisko” Grzegorza Trochimczuka.

autor

MEG

Napisany: 2014-01-30 Dodano: 2014-02-07 22:39:18

Ten wiersz przeczytano 1689 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie