Poezjo
napełniasz słowami
moją smutną duszę
jak koryta rzeki
której nurt biegnie
szybkością wzrostu traw
a kryształowa rosa
jak twoja myśl
opada szerokimi ramionami
w przeczysty bieg
lekkością żdżbła trawy
oddaję ci serce
patrząc na wprost
wiosna wciąż
między nami
Komentarze (39)
Jak ładnie. Dla wielu to bardzo mocna więź.
Jesionko- źdźbła
Pozdrawiam.
Mms
Madam Motylek
Isia05
Ewa Kosim
PLUSZ 50
Polianna
grusz-ela
anna
Dziękuję ślicznie za odwiedziny i miłe komentarze :)
Miłego wieczoru życzę :)))
Ładna puenta :)
Miłego wieczoru.
dla wybranych poezja i życie to jedno
Bardzo łądne spojrzenie na poezję - pełne uczucia :)
podoba się i mi:)
Miło przeczytać było...
+ Pozdrawiam
podoba mi się:)
Pięknie. Między człowiekiem a poezją powinna być
wiosna:)
wiosna wciąż w nas
Witaj Krysiu,
Wczytując się w słowa Twojego wiersza, może zatracić
się w poezji nawet ten, kto na co dzień nie ma z nią
nic wspólnego. Pozdrawiam cieplutko i pięknie
dziękuję, za miłe odwiedzinki:)
Oda do poezji?
Ładne metafory:)
Pozdrawiam
Poezja potrzebna jak woda do zycia:)
Pozdrawiam
Bardzo poetycki wiersz i bardzo na TAK:)
Pozdrawiam jesionka, zyczac pieknego, dnia.:)
:)))