Pogodna? jesień
Nie mów mi o pogodnej jesieni,
gdy wiatr odziera drzewa z liści,
kiedy pod stopą czuję chłód ziemi,
i gonię wciąż rozwiane myśli.
Już nie kupuję wielkich luster
i nie przeglądam się w wystawach.
Pogodna jesień- złuda pusta,
pod którą wkrada się obawa,
czy jedno drzewo wśród tysiąca
ktoś zapamięta jako piękne
i jasne od promieni słońca,
jesienią, gdy mu konar pęknie.
autor
halla
Dodano: 2016-02-17 08:51:07
Ten wiersz przeczytano 930 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Dla mnie to piękny a zarazem smutny wiersz o jesieni
życia... Pięknie napisany. Pozdrawiam :)
bardzo ładny wiersz:)
podoba mi się, ładny wiersz.
Ładnie i refleksyjnie. Pozdrawiam.
Za Zosiak powtórzę: bardzo ładny wiersz :)
Pozdrawiam
Ładny wiersz, z nieco melancholijną refleksją
ładnie napisany wiersz, pełen obaw i niepewności, a
jesień to litościwa Pani, najpierw nakarmi, potem do
snu ulula
Ładny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam
Wolałabym całość napisaną dziewiątką, ale poza tym
wiersz bardzo dobrze napisany. Dużo treści,
refleksyjność, ciekawe obrazy.
Bardzo ładny wiersz :)