Pogoń
Rozpisano listy gończe,
rysopisy pamięciowe.
W trakcie żmudnych poszukiwań
już nie jeden stracił głowę.
Tropy były wyraziste,
ale biegły w różne strony,
gdy działania po omacku
efekt często źle trafiony.
Śladów, poszlak coraz więcej
i padają oskarżenia.
Jest bezkarne, nieuchwytne,
bo zbyt szybko obiekt zmienia.
Nie pomogło zatrudnienie
prywatnego detektywa.
Ludzi, którzy gonią szczęście,
jak w amoku, wciąż przybywa.
autor
kasztanowiec
Dodano: 2009-07-20 13:22:58
Ten wiersz przeczytano 1096 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Pozdrawiam,
Jak długo będzie istniał świat, tak długo będzie pogoń
za szczęściem. Pięknie to ujęłaś. Za komentarz
dziękuję, ja też mam sentyment do jaskółek, coś w tym
jest. Z serca pozdrawiam :))
Szczęście jak kameleon jest blisko, ale się ukrywa :)
Szczęścia nie ma. To raczej stan, który wymogi
zmienia.
Każdy goni za szczęściem tylko czasami zapominamy czym
ono jest naprawdę...
Szczęście dobra rzecz, w tym oczywiście umiarkowanym
znaczeniu.Dobrze napisane.
W takiej pogoni, trzeba użyć wszystkich zmysłów ;), a
i to nie zawsze pomoże... świetny wiersz :)
Radośnie i fajnie poprowadzony wątek...
Nie goniłam szczęścia,po malutku przyszło
samo.Bardzo dobry wiersz.Pozdrawiam.
Udała ci się ta pogoń, gratuluję.
jak je złapiesz trzymaj mocno,niech zostanie z Tobą na
wieki,
Pewnie zwolnimy przed białą panią-pozdrawiam!
Każdy ma swą własną drogę do szczęścia niekiedy krętą
ale zawsze warto nią iść
Wiersz bardzo dobry
plus
szczescie miłosc pragnienia sa w tobie...wejdz w
siebie głebiej a ujrzysz to co dotychczas było
niewidoczne i poczujesz co nie potrafiłes nawet sobie
wyobrazic....pozdrawiam...
Szukasz szczęścia? Po całym świecie ?
A czemu nie zajrzysz w głąb swojego serca?