Pogrzeb miłości

dla wszystkich którzy noszą rany nieszczęśliwej miłości

Wybacz mi, że nie chciałam spojrzeć ci w twarz po tym co zrobiłeś,
Lecz swoją lekkomyślnością miłość moją zabiłeś.
Leży teraz pod krzewem,
z ust martwych krew się sączy,
Co zrobić ze sobą nie wiem,
lecz nic nas już nie połączy.
Widzę jej półprzymknięte oczy
i rzęsy mokre od łez,
do świata nieżywych już kroczy,
a w ręku ma czarny bez.
Zapach jej lnianych włosów w mych myślach mocno tkwi,
smutek ściska mą duszę,a serce nieśmiało drży.
Już czas pożegnać się,
podróży mej drogę mi wskaż,
nie wrócę już więcej wiem
i nigdy nie spojrzę ci w twarz.

autor

Błyskawica

Napisany: 2004-06-30 Dodano: 2004-06-30 11:21:57

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie