Pogrzeb w płomieniach

Nie chcemy odejść!
Upiorna brama paszczę rozwarła
Kto lęka się, niech idzie stąd!
Głos gdzieś w oddali śmierć dawno starła
Mury drżą, ściana zapada się w głąb.

Nie chcemy uciec!
Nam na ramionach siada czarny anioł
Dwie paszcze ma, z każdej pluje jadem
Kto spojrzy mu w oczy, spotka jego panią
Kto jadu skosztuje - syci się rozkładem.

Nie chcemy iść!
Na głowy wciąż sypie się prastary mur
Nasz dawny dom, dziś nasz własny grób
Lecz nie odejdziemy - choć wisi sznur
Nie ustąpimy - choć silny wróg.

Nie chcemy żyć!
Choć śmierć zawisła w mgłach nocy
Płomienie syczą i trzeszczą wciąż wściekle
Chcemy się bronić, póki starczy mocy
Tu - i we własnym spłonąć piekle!

autor

Sjanna

Napisany: 2005-07-20 Dodano: 2005-07-20 19:07:21

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie