[ Pogrzebowo ]
Inaczej nie będę potrafiła Cię pożegnać.
Wielka trumna idzie w dół.
Nie będę potrafiła Cię pożegnać inaczej.
Trzy róże z czarną kokardą i garść ziemi
rzucę,
odchodząc wtedy od ciała po raz ostatni.
a zanim zakopią Cię
i wschody z zachodami zapomną
jak wyglądały Twoje oczy
na twarzy
wykuje -
swoje serce.
swoją pierś.
zabierz mnie tak jakby ze sobą.
tak jakby za ręce...
niech reszta myśli że żyję...
Komentarze (2)
pieknie, jak zatrzymac odchodzacych, podazyc za nimi
czy zapomniec, zyc w letargu, roztrzaskujac sie o
wspomnienia....obok siebie
Świetny wiersz... Chciałoby się zacytować
Twardowskiego "...i ci co odejdą nie zawsze powrócą".