Pogubiony
Pogubiony, wędruje ulicami
po zaułkach, pośród parków.
Pogubiony, wędruje przemyśleniami
nie wiedząc, co z nimi zrobić.
Pogubiony, wędruje wśród przepisów,
niosąc serce na dłoni.
Pogubiony próbuje znaleźć drogę
do lepszego świata.
autor
elka
Dodano: 2016-08-01 11:49:31
Ten wiersz przeczytano 850 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
pogubiony musi najpierw się odnaleźć
bardzo na tak serdeczności
Takie życie
pogubiony ciężko ma, bo drogi której szuka, jeszcze
nie zbudowali.
Pozdrawiam serdecznie
Nie pogubiłam się czytając,bardzo mi się podoba:)
Trudno czasem ją odszukać, ale warto
próbować...pozdrawiam
i znikąd pomocy, pozdrawiam serdecznie
Zagubiony w gąszczu ślepców i bezdusznych szuka, ale
czy znajdzie choć jedną pomocną dłoń? Miejmy nadzieję,
że los uśmiechnie się do niego.
Smutna refleksja.
Miłego wieczoru, elka.
ładna miniaturka...
pozdrawiam serdecznie:)
Piękna miniaturka. Pomóżmy pogubionym, bo często sami
jesteśmy pogubieni. Pozdrawiam.
Dobra miniatura! Serdeczności ...
a może ktoś pomoże pogubionemu odnaleźć właściwa
drogę - poda rękę:-)
pozdrawiam
w takich chwilach aż się chce otworzyć serce i ramiona
Dobra miniatura, a pogubienie to ciężki czas...