Pójdźmy czym prędzej
Z szelestem liści
brązami ściółki
przyszła jesienna nostalgia
zatrzeszczał konar
zadrgały cienie
woła nas wiatr cmentarny
pójdźmy czym prędzej
zapalmy lampion
w tysiącach drobnych świateł
ty wspomnisz mamę
ja stanę obok
wiesz jak tęsknię za bratem
Z łuną wieczorną
wtopieni w tłumy
tak między niebem a ziemią
ukołysani
drgającym zniczem
oddamy się wspomnieniom.
autor
marcepani
Dodano: 2009-10-30 17:13:27
Ten wiersz przeczytano 1281 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Wspomnienia, wspomnienia, jesienny nostalgiczny
nastrój, płomienie świec....serca drżą od smutku.
Bardzo nastrojowo i nostalgicznie. Wiersz robi
wspaniałe wrazenie.
Twój wiersz ma w sobie nastrój dzisiejszego święta.
bdb.wiersz.Nie jest banalny....bardzo mi się podoba
Lampion już płonie, widzę jego łunę, jutro będzie
większa, nasilą się wspomnienia.
Łza mi się zakręciła w oku, grób mamy tak daleko...
Piękny wiersz, pozdrawiam serdecznie..
Ważne, by o nich nie zapominać;dobry wiersz,szkoda
tylko,że nie udało się zrymować w pierwszej zwrotce.
Bardzo ładny wiersz - wspaniale obrazuje nastrój
obecnych dni, klimat tak bliski dla nas wszystkich -
ślicznie (+)
Piękne szeleszczące zaproszenie. Na pewno się wszyscy
wybiorą za głosem serca ...
"woła nas wiatr cmentarny" ... tak obrazowo
przdstawione, że da się usłyszeć jego wołanie ...
pozdrawiam
Delikatnie piekny wiersz
Bardzo ładnie i obrazowo brzmi Twa zachęta uczcić te
święta-pozdrawiam.
..ja też lubię do Ciebie zaglądać..+pozdrawiam
Idziecie alejka posród lisci , tysiecy płonących
lampionów,patrzac na łune i panujaca cisze...refleksja
zaduma i.....z duzym plusem...pzodrawiam...
melancholia też bywa gdy zapali się znicza ...