pojedynek z wiatrem

kroczymy same w milczącej zieleni,
słońce złotą smugą wśród liści broczy,
zawisając kroplami na rzęsach twych się mieni,
lecz ty innego blasku masz już pełne oczy

i nikt niech nie pyta mnie, co to za ogień,
zbyt wiele już chwil przez niego zginęło,
a gdy ktoś zapyta - i tak nie odpowiem..
zbyt wiele dni czarnych do dzisiaj minęło..

idziemy więc same, pomiędzy gwiazdami
drogą, co w wieczność prowadzi głuchą,
same - do czasu, ktoś biegnie za nami
i ostrze przeszłości sączy przez ucho,

ulata przez palce i smaga po twarzy:
'Ja wiem, o kim myślisz, ja wiem, o kim marzysz!'
dech wiatru mnie budzi skończyło się wszystko..
otwieram oczy - Noc
Las
Wrzosowisko...

autor

ash

Dodano: 2007-05-18 00:00:23

Ten wiersz przeczytano 1264 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie