Pokarm
Mateuszowi...
Karmisz zmysły moje
Dotyku prostotą
To ulga dla duszy
Podróżą strapionej
"Wszystko z czasem przyjdzie"
Powtarzasz
Pytania powoli dryfują
Po odpowiedzi oceanie ...
Karmisz intelekt mój
Podłożem odkryć
Goniąc blask w ciemności
Na sens liczę
Własnego potencjału
Ku WOLNOŚCI !!!!
Wyprawa po ZŁOTE RUNO
Rozpoczęta ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.