Pokaż mi...
Pokaż mi rozdźwięk szeptu
twej duszy cichej
ułożonej na ołtarzu wspomnienia
gdzie ogień słów ma smak
magii doskonałej
Pokaż mi wiatr splatający
moje rzęsy z twymi
w dzikim tańcu źrenic
niepokonanych czasem przeszłym
galopującym do mego serca
Pokaż mi że możesz ocalić
strzępki rozmów dawnych
otwierających bramę snu
złotym kluczem marzeń dwóch
połączonych jednym losem
Pokaż mi że żyć się da
w ogrodach życia gdzie
koniec ma swój początek
a sen to piękna bajka
dwóch bratnich dusz
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.