Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Pokochaj

Nie mów za póżno
moje oblicze matowieje
szyja fastrygą naciągnięta
wielbiona porą lata,
nie jestem młoda
ukrywam zwiędłe
rozchylone nocą piersi,
ślad pocałunków
jak płatki maków
nietrwałe,
rozkwitam purpurą
jesienią życia
dla ciebie będę kwiatem
co dzień
pięknieję

Dodano: 2011-04-17 07:24:48
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 11
Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (12)

kazap kazap

Nie najważniejszy wyglad zewnętrzny ale to co w duszy.

Czatinka Czatinka

To jest bardzo dobry wiersz z wielką wyobraźnią :)

DoroteK DoroteK

:-) ciekawy, szczery, nie bojący się estetycznych
kontrastów wiersz

mariat mariat

Znów 9 ciepłych komentarzy a tylko 6 punktów za
wiersz; jakaś nowomoda nastała na nieuczciwość? Moja
ocena jest taka = treść dobra, jest przekaz ale tytuł
dziwny, brzmi jak wyzłoć złotą obrączkę. Wg mnie do
zmiany.

serena1953 serena1953

Pięknie ujęłaś przemijanie młodości, cudownie że
postrzegasz godność starzenia się i możliwość kochania
w jesieni życia. Serdeczności ++

ILL ILL

optymistyczna i jakze sprawdzajaca sie w zyciu
puenta :)ciekawe metafory

poniwiec poniwiec

Kochać można zawsze, na to nigdy nie jest za późno.

Galezariusz Galezariusz

Życie ma dwie strony: boginię miłości i bożka mamony.

Fido Fido

Nie szata zdobi człowieka,chociaż jest też ważna.
Pozdrawiam.

Isana Isana

Piękna miniatura "rozkwitam purpurą jesienią życia dla
ciebie będę kwiatem co dzień pięknieję" Pozdrawiam :)

karat karat

Piekno człowieka wyraża się również jego wnętrzem!
Pozdrawiam!

slonzok slonzok

Dotykam szyj a ona łabędzia, w dotyku jedwabna, z za
bluzki pierś napięta kształtna, lico w uśmiechu, tak
Ciebie dziewczyno moje oczy widzą.
Jesteś piękna sama w sobie, dotykam twojej ręki, i
przechodzą mnie cudowne mrowie
Piękniejesz co dnia o świcie, tworzył Twój obraz -
wielbiciel
Ile piękna dostrzegam w tych źrenicach mądrości, ile
czaru wyzwalasz w chwilach swojej słabości.
Być kobietą niosąca koszyk jesiennych kwiatów, to być
istotą ponad czasu.
Wyjmujesz z kosza kwiaty jesieni, mchem wyścielone
jego dno,wrzos filetem się mieni, to dla mnie jest
piękno.
Idziesz ścieżką życia, ona przed tobą jeszcze daleka,
rozglądaj się, może ktoś na Ciebie i twoją miłość
czeka.
Pozdrawiam ciebie damo, na ścieżce czekam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »