Pokoik na poddaszu.

W pokoju bez klamek,nawet lalka cicho strzepuje tumany kurzu z fartuszka wyblakłej sukienki.
Zasuwam żaluzje,a podstępny promień słońca przedostaje się do środka.
W pokoju bez klamek,cztery pary oczu beznamiętnie obserwują każdy mój gest
- cóż mogą zrobić.
Stary gramofon z uporem trzeszczy przy każdym dźwięku.Nawet on czuje upływ czasu.
W kącie pod oknem,stary kufer uśmiecha się przyjaźnie.
Czarno białe wspomnienia,osiadła pajęczyna na policzkach.
A gdzieś na dnie...
znów czuć ten zapach dzieciństwa.

staram się wrócić. czy jeszcze potrafię ?

autor

Gosiulla

Napisany: 2008-03-14 Dodano: 2008-03-14 22:50:36

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie