Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Pokój 304

Świat pogrążony w chaosie
zwyczajność
..codzienność?

Znudzony
oczami poety patrzysz
na beznadziejność istnienia

Ciągle te same schematy
powtarzane przez ludzi
..bez życia

Samotność w tłumie to obłęd
paradoks
A mimo to powtarzasz ciągle
te dwa puste słowa
‘jestem samotny..’

Unieś mnie
w ciemności wspomnień
Naucz mnie
kochać tak
jak nienawidzę
Pokaż mi
noce bez gwiazd
Naucz mnie
kochać cię tak
jak z innych szydzę
..Proroku..

Robaki wyżerają bezczelnie
me serce
Koniec życia
to nie koniec istnienia

Jak czerwone ślady krwi
na białym śniegu
Pozostanę w twojej pamięci
[pozostaniesz w mojej pamięci]

Samotność zabija
..Proroku

autor

xcheriex

Dodano: 2008-03-20 14:00:58
Ten wiersz przeczytano 624 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »