W pokoju.....

Zapal światło i usiądź ... prawie się nie znamy
W wirującym odcieniu bieli słowa poprzeplatamy
Patrz mi w oczy, nie spuszczaj wzroku
Trzymając płomień, nie dopuść do mroku
Rozciągnij uśmiech na twarzy i uśmiechaj się szczerze
Jeśli boisz się coś powiedzieć, zapisz na papierze ...

Postawie herbatę, cukier stoi na stole
Struga jasnego światła przebiega ci po czole
W radio gra muzyka, cicha, monotonna
Śpiewa jakaś kobieta do wszystkiego skłonna
Na parapecie kwiaty tęsknią za słońcem
Obraz wisi na ścianie z biegnącym zającem...

Smutno jest chyba, meble kurzem przykryte
Ty coś mówisz do mnie, słowa w powietrzu wyryte
Gwiazdy już na niebie, brudne szyby w oknie
Za pożółkłą firanką człowiek szary moknie
Senność ziewaniem się objawia, więc drzwi otwierasz
Odprowadziłam cię do nich, wychodzisz, płaszcz ubierasz...

autor

Bieniek

Napisany: 2004-10-11 Dodano: 2006-11-30 11:40:40

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie