POKORA
Odrzuć złość, zazdrość i okrucieństwo,
nie daj się wciągnąć megalomanii,
myślicielowi wciąż nie przeszkadzaj
i nie przegapiaj następnej szansy.
Nie bądź zła źródłem , dobro pielęgnuj,
a pośród ludzi postąp uczciwie,
i na szacunek zasłuż szczerością,
miłość bliźniemu okaż żarliwie.
Niech twoja wiara w dobro, uczucia
w prawdziwą miłość, zadość czynienie,
pośród nas wszystkich pokorę wzbudzi,
na przyszłe lata da ukojenie.
Autor; Eurydyka- Lidia
27.06.2015.
Dzisiaj jest rocznica śmierci mojego Taty. Bardzo Go kochałam i On mnie tak samo kochał.Myślę, że byłby ze mnie dumny.
Komentarze (24)
w tym rzecz, że teraz pychę i egoizm się promuje,
świat byłby piękny, gdyby ludzie mieli cechy z Twojego
cudownego wiersza, pozdrawiam:)
Bardzo ładnie
Czasami bardzo trudno być pokornym. Trudno też
zrozumieć, że pokora to wartość która nas
uszlachetnia. Ładny wiersz. Pozdrawiam:)
Jak zawsze wiersz dopracowany warsztatowo a i przekaz
robi wrażenie. Myślę Lidziu, że to właśnie Twój tato
zaszczepił w Tobie te cechy.
Miłego weekendu życzę paa
Ładny tekst, dobro należy szanować. Pozdrawiam
serdecznie :)
piękny wiersz
uczmy sie jej kazdego dnia
a za Twojego Ojca odmówię modlitwę
pozdrawiam
Piękny wiersz.Czasem pokora jest bardzo
potrzebna.Pozdrawiam serdecznie:)
potrzeba nam duzej dawki pokory
pozdrawiam:)
Pokory nam potrzeba tyle, ile powietrza do oddychania.
Wiele się o niej mówi ale niewiele czyni. Miłego dnia
Eurydyko :)
Z pokorą i pięknie napisany.Pozdrawiam)
Niepewne jutro, nieważne wczoraj,
na tu i teraz żyć uczy pokora!
Pozdrawiam!
Pieknie Eurydyko. Pozdrawiam.
Piękny, refleksyjny wiersz napisany z dużą pokorą; na
pewno jest dumny* pozdrawiam
Trzeba się starać wypełniać te zalecenia. Pozdrawiam