POKORA
gdy czasem się uniosę
a nerwy mnie zawiodą
to słowa które głoszę
może kogoś ubodą
kiedy przykrość uczynię
żal nic tu nie pomoże
jeżeli jestem winien
wybaczysz dobry Boże?
nie wskóram nic ze złością
niedobre to działanie
niech spokój z serdecznością
pokorą będzie Panie
Jan Siuda
autor
najdusia
Dodano: 2016-05-12 00:20:18
Ten wiersz przeczytano 2120 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
No pewnie że tak...:)
Witaj Jasiu, bez pokory ani rusz. Biedny człowiek,
który gardzi takim uczuciem. Tylko współczuć! Ciepły
wiersz i skłania do pomyślunku. Dobrej nocy,
pozdrawiam:-)
Pozdrawiam
pokora dzisiaj niemodna- teraz pycha się rozpycha!
Piękny wiersz jak lekcja wychowania..nie można złościć
się gdy jest czas wzajemnego miłowania .. Bóg zawsze
wybaczy z człowiekiem jest zupełnie inaczej .
Witam,
dziękuję za jasny przekaz.
Wiersz o pokorze na pewno dający dobre rady.
Jest też dowodem głębokiej wiary.
Dla mnie osobiście temat bardzo dyskusyjny,
przerastający ramy tego miejsca.
Serdecznie pozdrawiam.
"wybaczysz dobry Boże?"
Bóg zawsze wybacza, ludzie nie zawsze.
Ciekawa refleksja.
Pozdrawiam
Spora w Tobie pokora...zrozumienie błędów daje
poczucie własnej wartości...pozdrawiam serdecznie, +
Wspaniały wiersz, bardzo przyjemnie się czyta i oby
Bóg zawsze pokazał słuszną drogę :) Pozdrawiam i
plusik zostawiam :)
Ładna refleksja, dobrze gdy w porę przychodzi pokora:)
Najlepiej przeczekać, bo w złości nic dobrego się nie
zdarzy.Po burzy słonecznych nabieramy witraży.
ODPUŚĆ NAM NASZE WINY:
O wybaczenie nam popełnionych grzechów powinniśmy
prosić tylko Boga i nikogo innego Ps.32:5. Odpuszczać
grzechy mógł kiedyś też Chrystus i Apostołowie
Jn.20:23. Odbywało się to jednak bez spowiedzi i
służyło uzdrawianiu chorych Mat.9:5. Odpuszczenie
grzechów może też (również obecnie) nastąpić po
oddaniu się na pełnienie woli Bożej i usymbolizowanie
tego chrztem Dź.2:38,41, 3:17,19. Aby jednak nam
Jehowa wybaczył nasze przewinienia my też powinniśmy
wybaczać innym i żyć z nimi w zgodzie o ile to od nas
zależy Rz.13:8.
Najwięcej pokory wymaga przyznanie się do winy,
przeproszenie i zadość uczynienie na co niewielu stać.
Już sam wiersz świadczy o pewnej pokorze i zasługuje
na uznanie. Pozdrawiam. A o wybaczenie powinniśmy też
prosić Boga poprzez J. Chrystusa.
A jak pan Wojciech Pokora zapyta, dlaczego jego
nazwisko jest w tytule wiersza, to co Janie odpowiesz?
Pokornie zawsze jest bezpieczniej. I nawet powiadają,
że pokorne cielę dwie matki ssie.
W ostatniej strofie mądre przesłanie.
bardzo ważna jest w naszym życiu pokora Pozdrawiam
serdecznie:))
W życiu naszym nie możemy obejść się bez pokory i
serdeczności na co dzień. Pozdrawiam. Bardzo ładnie to
ująłeś.