Z pokorą podejść

tak często
próbujemy się
buntować
przeciwko Bogu
że to jest niesprawiedliwe
że brat i siostra chorują
że mama
tak wcześnie odeszła
że ktoś nie kocha
że mamy przed sobą
jeszcze młode życie
ale czy my kochamy

same klęski na nas spadają
i pytania się mnożą
dlaczego

a gdyby tak
z pokorą podejść do życia
i w modlitwie
z Nim porozmawiać
Ojcze wyznaczyłeś nam
przy narodzinach
drogę życia
i wiem że trzeba odejść

dlatego dziękuję Ci za dar
mego istnienia
za miłość
trudy dnia
za słońce i blask księżyca
za gwiazdy spadające

dlatego z miłością
przejdę przez tunel
gdzie będę widział światło
do Twojego ogrodu
tam mam przygotowane
mieszkanie
dziękuję Ci Panie


Autor Waldi1

autor

waldi1

Napisany: 2020-09-23 Dodano: 2020-09-24 00:00:08

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie