Pokuta

Dla Ciebie...

Złe uczucia budzą się we mnie...
'Zniknij błagam'krzyczy serce z bólu i cierpienia,
które jest nie do zrozumienia.
Skąd się wzięły te uczucia,czemu one?
Zastąpiwszy smutek wściekłością obrałam nie tą drogę,
którą wybrać powinnam...
Mgła zasłoniła me oczy,a intuicja rozpłynęła się w niej.
Teraz nie wiem dokąd krocze,
gdyż nie rozpoznasz samej mnie.
Zmieniłam się,postradałam zmysły.
Weszłam na ścieżkę zbrukaną krwią i nienawiścią.
Zaś strach śmiechem gorzkim jak kawa zastąpiłam.
Serce zczerniało,a łzy w krew się zamieniły.
Po czasie na ciele rany się pojawiły,
sączące się z cierpienia jakie sprawiałam innym,
Tym wszystkim,tym niewinnym.
Wydostać się nie potrafię,zabłądziłam sama...
Nie ma we mnie prawych uczuć,których zawsze się trzymałam.
Gdy usnęłam snem żelaznym,czując ból przeszywający...
'To twoja pokuta'-usłyszałam,
Ostatni raz oczy otwierając,
W świetle mroku ciebie ujrzałam...

autor

Myszka93

Napisany: 2008-03-04 Dodano: 2008-03-04 15:30:14

Ten wiersz przeczytano 832 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie