pół-błękit
Spójrz za okna czarne lice.
W latarnianym pół-błękicie.
Wisi tam mały list do Ciebie.
Poza Twoim imieniem
I szeptem naszym.
Poza śpiewem ptasim
I serca biciem.
Gdy już tam Cię odnajdę.
Zaśpiewam to w pół-błękicie.
To w pół-błękicie,
Czy w szarej nicości ?
Jest tylko skutkiem trwania,
Objawem samotności…
autor
klik
Dodano: 2007-09-26 19:00:32
Ten wiersz przeczytano 383 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
smutny wiersz tęsknotą przejmuje i półbłekit to
niepełne zaistnienie samotność ..Piękny wiersz klimat
żalu i serce boli.dobrze napisany