Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Polana

Domek na skraju lasu,
chylący się ku ziemi.
Człowiek na skraju życia,
wypisujący się z przestrzeni.
Drżąca ławka i laseczka,
sprzęty starsze od drzew,
głębiej zakorzenione.

Takie miejsca bywają
malowane nazwą:
Stańcówka,
Sarnówka,
Kowalówka,
Złamane,
Wilcze,
Głębokie,
Tarliczne,
Pawliczne,
Podgórka,
Zapolanka,
Wołowiec.

Tłem jest niebo
ze swoją wieczną
Perspektywą,
a z dolin paruje
zmęczenie.

autor

Łukasz78

Dodano: 2008-06-16 19:22:23
Ten wiersz przeczytano 630 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Obrazkowy Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

badyl_ona badyl_ona

nic dodac, nic ujac.
pozdrawiam!;]

Wanda Molik Wanda Molik

Niebanalny obraz kresu życia , świetna metafora.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »