Poławiacz pereł i dialogi z kotem

:)

szukałam po omacku, gdzie nie było trzeba
raz jeden jedyny zrobiłam wyjątek
wtedy spadła na ziemię mała kromka chleba
a to był dopiero początek

pisałeś wiersze - nie było dla kogo,
więc zacząłeś łowić, raz po raz - spojrzenia
trzeba było mocno tupnąć nogą,
żeby Ci się nie wyrwało znów tak,
od niechcenia

jak na kota przystało, ogonem lawiruje
ostrzy swe pazurki i o mnie zaczepia,
a kiedy do niego zagadnąć próbuję
wbija we mnie bursztynowym ostrzem
swe niewinne ślepia

i na tym chyba zakończyć wypada mój wierszyk frywolny, mam nadzieję, że choć trochę docenicie ten mój trud mozolny

autor

waffelka

Napisany: 2017-02-10 Dodano: 2017-12-17 17:43:53

Ten wiersz przeczytano 824 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie