Poleć ze mną
Polećmy razem w górę wysoko
niech nas poniosą wiatru skrzydła
by móc zaglądać w oczy obłokom
zachwalać ziemi jej malowidła.
I wyżej wzbijać w nieba przestworza
i w dół opadać jak błyskawica
na skraju świata gdzie wschodzi zorza
i tam gdzie tęczy leży granica.
Poszybujemy nad dachem świata
a on gościnność swoją okaże
słońce niech złoto we włosy wplata
a wiatr powiewem chłodzi nam twarze.
A jeśli prądy będą sprzyjały
to zaszczycimy wszechświata progi
on się w swej krasie ukaże cały
majestatyczny ale złowrogi.
A kiedy ciemność nas juz otoczy
i się staniemy nazbyt zmęczeni
wystarczy tylko otworzyć oczy
by stanąć stopą na twardej ziemi.
Komentarze (8)
Ladny wiersz :)
Bardzo ładny wiersz,poleci z Tobą na pewno,skoro tak
pięknie prosisz,pozdrawiam serdecznie...
masz piękne pragnienia i marzenia, ładnie o tym
piszesz, pozdrawiam
pomyślałam o locie Ikara i jego marzeniach ...ale ten
w wierszu, myślę ,że bardziej szczęśliwy:)
Dziękuję DoroteK. Oczywiście masz rację:)
przepiękny lot, wiersz wciągnął mnie maksymalnie :-)
(myślę, że w tytule miało być "Poleć ze mną")
pozdrawiam :-)
Ważna życia proza, marzenie to mimoza.
Fajnie tak pomarzyć! Pozdrawiam!